مقدمه
1401/07/09 10:55فصل قبل
یکی از راه‌های بسیار مؤثر برای حفظ جهت الهی علم آن است که هنگام تدریس، جهانبینی الهی بر مطلبی که تدریس میشود حاکمیت داشته باشد. توضیح آنکه هرکسی هنگام تبیین یک مطلب آگاهانه یا ناآگاهانه بر اساس جهانبینی و گفتمانی که بر ذهن او حاکم است عمل می‌کند؛ حال یا آن جهانبینی، الهی است یا غیر الهی (جهانبینی غیر الهی ممکن است الحادی باشد، ممکن هم است سکولار باشد). هرگاه استاد هنگام تدریس با گفتمان الهی (تدریس به‌گونه‌ای که فراگیر به خداشناسی، دین‌داری و خودباوری نزدیک‌تر شود) تدریس کند جهت الهی را حفظ کرده است و خودبه‌خود این مسئله موجب ایجاد نگرش الهی در مخاطب میشود.
این فصل سعی دارد که گفتمان الهی را در مورد رشته شهرسازی ارائه نماید. دانش شهرسازی از رشتههای میان‌رشته‌ای است که از علوم مختلف بهره میگیرد. دانشجوی شهرسازی واحدهای درسی را در قالب دروس پایه، تخصصی و اختیاری در طول 4 سال تحصیلی می‌گذراند که دروس تخصصی از درسهای بنیادی برای این رشته محسوب میشود.
در این فصل با هدف ارائه مطالب دروس شهرسازی با گفتمان الهی، به روش زیر عمل شده است:
الف) از بین دروس تخصصی، تعدادی از دروس که قابلیت ارائه جهت‌گیری الهی را داشته‌اند، انتخاب‌شده است. دروسی که در این فصل انتخاب‌شده‌اند شامل تاریخ شهرسازی در ایران و جهان، درک و بیان محیط شهری، روشهای برنامهریزی شهری، مسکن، برنامهریزی بافتهای فرسوده و تحلیل فضای شهری است.
ب) ساختار کلی دروس بر اساس سرفصل‌های مصوب وزارت علوم برای رشته کارشناسی شهرسازی مصوب 1391 نگاشته شده است. در این ساختار هدف و سرفصل‌های درس مربوطه ذکرشده است.
ج) از هر درس، سرفصل‌هایی گزینش و ذکرشده است.
د) متناسب با هر سرفصل انتخابی یک یا چند مطلب درسی انتخاب‌شده و آن مطلب با گفتمان الهی ارائه گردیده است. گاهی برحسب نیاز در ابتدای هر مطلب درسی مفاهیم مرتبط نیز مورد بررسی قرارگرفته است.
گفتنی است بررسی همه سرفصلها در این مجمل، مقدور نیست و موارد مطرحشده صرفاً بهعنوان نمونه ذکرشده است.