پیدایش ورزش

1401/07/07 13:42
فصل قبل

 

انسان را از آن‌جهت انسان نام نهادند که سه چیز لازمه زنده ماندنش است: نوسان، نسیان، انس. اگر انسان‌ها به یکدیگر انس و الفت نداشته باشند اجتماع انسانی جز یک مجتمع از حیوانات پستاندار چیزی نخواهد بود و اگر نسیان نباشد چه بسیار مصائب و اندوه‌هایی که به شخص وارد می‌گردد و فراموشی اجازه زنده ماندن و خندیدن به وی می‌دهد و مهم‌تر از همه نوسان است که جنبش و نوسان و حرکت و فعالیت لازمه زنده‌بودن است و به‌قدری این قسمت اهمیت دارد که حتی اگر جنبش کم شود دفاع بدن کم می‌شود و چون تا حد اعتدال زیاد گردد دفاع بدن افزایش می‌یابد و کم‌تحرکی و ازدیاد چربی از مهم‌ترین عوامل کاهش دفاع بدن است.

بدون شک حرکات اعضای مختلف در زنده‌بودن بسیار مؤثر است و هر کس از فعالیت و حرکت بایستد، یا مرده است یا رو به مرگ می‌رود و بستگی به اهمیت ارتباط عضو با جنبش دارد. چنانکه سلول‌های سازنده قلب در جنینی که هنوز قلبش ساخته نشده در جای قلب قرار داشته و می‌تپد و اگر از تپیدن بایستند عضو مرده است، دست و پا و سایر اعضا هم اگر حرکت و فعالیت نداشته باشند محکوم به مرگ‌اند. [1]

بر اساس آنچه گفته شد حرکت، موجب سلامت می‌شود و حرکت را می‌توان ورزش نامید. لاجرم ورزش همان حرکاتی هست که ضمانت سلامت انسان است و از لحظه‌ای که انسان بوده ورزش هم بوده است و تا آخرین ساعت زندگی هم نیاز است.

 


[1]. اولین دانشگاه و آخرین پیامبر ، صص 55-56.

فصل بعد
نقدها و نظرات