تاریخچه آمادگی جسمانی
1401/07/07 13:42فصل قبل
انسان‌های اولیه نیازمند زور بازو بودند که حیوانات وحشی را برانند و از وارد شدن وحوش به غارها جلوگیری کنند و بعضی حیوانات را تعقیب کنند و بکشند و بخورند و روز و شبشان با انجام حرکات طبیعی می‌گذشته است. دوران بعد به‌تدریج کار زراعت، آب کشیدن از چاه و...ازجمله فعالیت‌های بدنی آدمی محسوب گردید؛ اما تمام آنچه را گفته شد نمی‌توان به حساب تربیت‌بدنی محسوب داشت بلکه فعالیت‌های بدنی بوده که در وجود بشر خستگی جسمی و فکری تولید می‌نمود؛ زیرا تربیت‌بدنی به آن دسته از فعالیت‌ها که تحت اصول و قواعد معین برای قسمتی از بدن و یا تمام آن و برای احتیاج و منظوری اجرا می‌گردد، اطلاق می‌شود.
سابقه و تاریخچه آمادگی جسمانی به سال 1825 بازمی‌گردد؛ اما شکل فعلی آن را سال 1925 اعلام نموده‌اند. در این سال در کشور آمریکا، آمادگی جسمانی به‌عنوان بخشی از تربیت‌بدنی به‌طور مستقل مورد بررسی قرار گرفت که آزمون آن مشتمل بر ارزیابی دو قابلیت قدرت و استقامت عضلانی بود. معلمان تربیت‌بدنی در مدارس، با اجرای این دو آزمون نسبت به سنجش آمادگی جسمانی دانش آموزان اقدام و طبق نتایج حاصل، برای ارتقای سطح آمادگی جسمانی دانش آموزان ضعیف‌تر برنامه‌ریزی می‌کردند. از طرفی دیگر، در اروپا نیز نشانه‌هایی از پرداختن به موضوع آمادگی جسمانی مطرح بود.
در سال 1850 پزشکان اروپایی با استفاده از سیستمی که به «جان» معروف بود و در کشور آلمان طراحی شد و به اجرا درآمد، برای تقویت و آماده‌سازی عضلات بدن افراد استفاده می‌کردند. در اواخر قرن نوزدهم، معلّمان تربیت‌بدنی اروپا نیز برای تقویت و آماده‌سازی دانش آموزان، روشی به نام ورزش سوئدی یا لینگ را به کار می‌گرفتند. انجمن سلامت تربیت‌بدنی، تفریحات سالم و حرکات موزون امریکا (ایفرد)[1] را می‌توان یکی از پیشگامان آمادگی جسمانی، بخصوص آزمون‌ها در بخش تربیت‌بدنی و حرکات اصلاحی دانست. پس‌ازآن به دلیل اهمیت، در ایفرد بخشی به نام آمادگی تأسیس شد تا به شکل تخصصی به این موضوع بپردازد.
در سال 1988 موسسه ایفرد به آزمون آمادگی جسمانی و تربیتی با عنوان برتری جسمانی بر ابعاد شناختی، روانی ـ حرکتی و عاطفی ـ آمادگی جسمانی تأکید داشت. در این الگو، آزمونهای: دو استقامت، اندازه‌گیری ضخامت چربی زیرپوست، انعطاف‌پذیری عضلات پشت، کشش بارفیکس و دراز نشست مدنظر بود که برای ارزیابی قابلیت‌های جسمانی استقامت قلبی ـ عروقی، ترکیب بدنی، انعطاف‌پذیری، قدرت و استقامت عضلانی بالاتنه طراحی‌شده بود. با به وجود آمدن و گسترش شاخه فیزیولوژی ورزش، آمادگی جسمانی و آزمونهای آن رشد چشمگیری پیدا کردند؛ به‌طوری‌که در حال حاضر شاهد صدها آزمون در بخش ارزیابی آمادگی جسمانی و حرکتی هستیم.
1. AAHPER