فصل پنجم: معرفی آثار افراد خداباور

1401/07/30 13:58
فصل قبل

 

معمولاً اساتید محترم برای هر درسی تعدادی کتاب را بهعنوان مرجع و منبع معتبر، به دانشجویان خود توصیه و معرفی مینمایند. مؤلفان این کتابها بعضی خداباور و ممکن است بعضی خدا ناباور باشند. بدون شک اگر استاد، کتابی را معرفی نماید که مؤلف آن خداباور باشد بهتر و تأثیر آن در جهتگیری الهی بیشتر است.

این امر چند دلیل دارد یکی آنکه تألیفات افراد خداباور به جهتگیری الهی نزدیکتر و تألیفات افراد خداناباور از جهتگیری الهی دورتر است و دیگر آنکه معرفی دانشمندان خداباور باعث خودباوری دینی دانشجویان میشود و گرایش آنان را به دین بیشتر میکند، همچنین معرفی کتاب یک نویسنده در مجامع علمی و دانشگاهی نوعی اعتباربخشی و شخصیتسازی است. حال اگر یک شخصیت خداناباور باشد و ما از او چهره علمی بسازیم در اینصورت، هرگاه سخنی بر ضد خدا و دین به زبان آورد تأثیر بسیار منفی بر روی جامعه و جوانان میگذارد. اما اگر یک نویسنده خداباور باشد و ما او را بهعنوان یک چهره علمی مطرح کنیم هرگاه سخنی در راستای خداباوری و دینمداری به زبان آورد تأثیر بسیار مثبتی بر روی جامعه یا حداقل دانشجویان آن رشته دارد. دراینارتباط ذکر چند نکته لازم است:

منبع و کتابی که معرفی میشود حتماً باید ازنظر علمی معتبر باشد و اعتبار آن از کتب مشابه کمتر نباشد.

تألیفات افراد خداباور به دوگونه است. در بعضی از آنها آثار خداباوری دیده میشود که اینگونه تألیفات اولویت اول را دارند، اما متأسفانه درزمینه شیمی عمومی چنین کتابی یافت نشد. برخی هم اگرچه توسط افراد خداباور نوشتهشده است، اما آثار خداباوری در آنها دیده نمیشودکه اینگونه تألیفات در اولویت دوم میباشند.

اگر برای درسی کتابی که تألیف افراد خداباور باشد، وجود نداشته باشد، باید ترجمه کتابهای لاتین که مترجم آن خداباور است، معرفی شود. (اولویت سوم).

درصورتیکه قرار بر معرفی منابع به زبان انگلیسی باشد، حتیالامکان منابعی که دانشمندان مسلمان، تألیف نمودهاند، معرفی گردد.

دانشمندان مسلمان ایرانی، خداباورند، اما برای معرفی کتب شخصیتهای داخلی، دقت بیشتری لازم است تا افراد خداباورِ متدین معرفی شوند.

ازآنجاکه درس شیمی عمومی برای رشتههای مختلف دانشگاهی تدریس میشود و دارای سرفصل مصوب هست (که عناوین سرفصل به شرح زیر هست) در اینجا بهعنوانمثال به ذکر چند نمونه که میتواند حداقل بهعنوان یکی از مراجع درس استفاده شود، بسنده میشود.

ذرهذره عالم مخلوق خداست ونشانهای از قدرت و حکمت بیمنتهای الهی است پس هر ذرهای دنیایی از عظمت و رحمت الهی را در آن نهفته میبینیم ولی بسیاری از افراد به علت غفلت از خداوند یا سطحینگری در علوم، هیچ توجهی به اینهمه عظمت و زیبایی ندارند. در این نوشتار سعی شده علاوه بر نگاه مخلوقیت به اشیا و فعل الهی بودن به فعلوانفعال شیمیایی بهتناسب هر مبحثی با گریزی به آیات و اشعار کلان بزرگان زده میشود و یا پیوندی که مباحث شیمی به مباحث اخلاقی و عقیدتی و فقهی زده میشود دل و روان مخاطب را بهسوی عظمت خداوند جهت داد و به دنبال آن محبت و پیروی از دستورات و سعادت دنیا و آخرت را تضمین نمود.

 

فصل بعد
نقدها و نظرات