انبياء و کشاورزي
1401/10/21 15:59فصل قبل
حضرت امام صادق (ع) فرمود: آن روز که آدم ابوالبشر از بهشت به زمين رانده شد و نياز به غذا و آب پيدا کرد، با حضرت جبرئيل به مشورت پرداخت و از او ياري طلبيد. حضرت جبرئيل آدم را چنين راهنمايي کرد: «يا آدَمُ کنْ حَرَّاثا؛[1] اي آدم، اگر مي‌خواهي نيازمندي‌هاي خود را بر طرف کني، کشاورز باش و به زراعت بپرداز». اين‌گونه بود که پدر انسان‌ها اولين کشاورز روي زمين شد. نه‌تنها حضرت آدم بلکه اکثر پيامبران الهي به شغل کشاورزي مي‌پرداختند و روزي خود را از همين راه به دست مي‌آوردند. روزي يکي از ياران امام صادق (ع) از ارزش کار دهقانان پرسيد: امام در پاسخ فرمود: همه ي پيامبران الهي، به جز حضرت ادريس، از راه کشاورزي امرار معاش مي‌کردند؛ ولي حضرت ادريس به کار خياطي مشغول بود[2]. امام در بيان ديگري فرمود: خداوند متعال روزي پيامبران خويش را در زراعت و دامداري قرار داده است. [3]
علاوه بر پيامبران بزرگ الهي، خاتم ايشان حضرت محمد مصطفي (ص) نيز در فرصت‌هاي مختلف به اين امر اقدام مي‌کرد.
[1]. «لَمَّا هُبِطَ بِآدَمَ إِلَى الْأَرْضِ احْتَاجَ إِلَى الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ فَشَكَا ذَلِكَ إِلَى جَبْرَئِيلَ ع فَقَالَ لَهُ جَبْرَئِيلُ يَا آدَمُ كُنْ حَرَّاثاً قَالَ فَعَلِّمْنِي دُعَاءً قَالَ قُلِ اللَّهُمَّ اكْفِنِي مَئُونَةَ الدُّنْيَا وَ كُلَّ هَوْلٍ دُونَ الْجَنَّةِ وَ أَلْبِسْنِي الْعَافِيَةَ حَتَّى تَهْنِئَنِي الْمَعِيشَةُ.»(الکافي، ج5، ص260).
[2]. «مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلَّا زَارِعاً إِلَّا إِدْرِيسَ ع فَإِنَّهُ كَانَ خَيَّاطاً»(تهذيب، ج6، ص384).
[3]. «إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ أَرْزَاقَ أَنْبِيَائِهِ فِي الزَّرْع»(الکافي، ج5، ص260)