با توجه به آن که گفته شد اهداف و کاربردهاي علم کشاورزي مي‌تواند الهي يا غيرالهي باشد؛ مي‌توان علم کشاورزي را چنين تعريف و بازتعريف کرد:

تعريف علوم کشاورزي با نگاه غيرالهي

علوم کشاورزي مجموعه‌اي از دانش‌هاي توليد، پرورش، نگهداري و کنترل کيفيت محصولات زراعي، باغي و دامي همراه با آموزش و ترويج مهارت‌هاي لازم به کشاورزان و دامداران و بررسي عوامل اقتصادي مؤثر بر امور کشاورزي است که اين اقدامات به منظور حفظ زندگي بشر و خدمت به او صرفاً در ازاي دريافت هزينه، کسب ثروت و شهرت، آسايش، توسعه، برتري علمي به هر قيمتي، رسيدن به اطلاعات جديدتر براي دستيابي به فناوري‌هاي نوين (ارزش ابزاري علم) و حتي آسيب رساندن به دشمن با هر روشي صورت مي‌گيرد.

تعريف علوم کشاورزي با نگاه الهي

علوم کشاورزي مجموعه‌اي از دانش‌هاي توليد، پرورش، نگهداري و کنترل کيفيت محصولات زراعي، باغي و دامي همراه با آموزش و ترويج مهارت‌هاي لازم به کشاورزان و دامداران و بررسي عوامل اقتصادي مؤثر بر امور کشاورزي است که اين اقدامات به منظور شناخت عظمت خداوند و نظم عالمانه و حکيمانه خلقت ، رساندن مخلوقات (گياهان) به کمال نهايي آن ها، ، حفظ و خدمت به بشر، تأمين غذا و مواد اوليه پوشاک، آرامش انسان‌ها، [1] کسب علم و آگاهي بيشتر و در صورت امکان دستيابي به فناوري‌هاي نوين (ارزش ذاتي علم)، برتري علمي با در نظر گرفتن ارزش‌هاي اخلاقي براي رضاي خدا صورت مي‌گيرد.

ضمناً در اين جا باز تعريف چند گرايش به عنوان نمونه ذکر مي‌شود:

بازتعريف علم زراعت: فنون کاشت، داشت و برداشت گياهاني که خداوند آن‌ها را در جهت تأمين نيازهاي غذايي، پوشاک و داروي انسان به منظور کاهش فقر و گرسنگي در جهان آفريده است.

بازتعريف اصلاح نباتات: کشف شباهت‌ها و تفاوت‌هاي ژنتيکي که خداوند در خلقت گياهان قرار داده است و سرعت بخشيدن به تغيير ساختار ژنتيکي آن ها به منظور بهينه کردن صفات گياهان با الهام از تغييرات طبيعي براي خدمت به جامعه ي انساني.

باز تعريف گياه پزشکي: مجموعه‌اي از دانش‌ها و فناوري‌ها در زمينه‌هاي شناخت آفات و عوامل بيماري‌زاي گياهي به‌ عنوان مخلوقاتي که باعث کاهش محصولات کشاورزي مي‌شوند  و اين فنون به صورتي به کار گرفته شود که  در عين کنترل جمعيت آفات ،کمترين ضرر را به محيط زيست و مخلوقات وارد نموده و در عين حال بيشترين سود اقتصادي را براي کشاورز به ارمغان بياورد.

بازتعريف علم باغباني: فنون کاشت، داشت و برداشت گياهاني که خداوند آن ها را در جهت تأمين نيازهاي غذايي، دارويي، روحي و رواني انسان به منظور کاهش فقر و گرسنگي در جهان آفريده است.

بازتعريف علم فضاي سبز: مطالعه و بررسي در زمينه ي طراحي، کاشت و پرورش گياهاني که خداوند آن‌ها را در جهت تأمين نيازهاي، روحي و رواني انسان با توجه به حس زيبايي شناسي و زيبا دوستي انسان به منظور تفکر و تعقل در زيبايي آفريني (خلقت) خداوند در جهان آفريده است.

اميد است مدرسين محترمي که با جهت گيري الهي تدريس مي‌نمايند، با الهام از مطالب اين فصل (به هر روشي که مناسب مي‌دانند)، نگرش الهي را در دانشجويان خود ايجاد نمايند.

[1]. منظور آرامش روحي و رواني ناشي از ايجاد فضاي سبز است.