تأثير و عدم تأثير انبياء در پيشرفت علم
1401/08/09 14:13فصل قبل
علي رغم آن‌که انبياء، نخستين معلم بشر بوده و نخستين کساني بوده‌اند که به نساجي، کشاورزي، نوشتن و ... پرداخته و با تشويق و تأکيد زمينه رشد بشريت را فراهم نموده‌اند، در متون علمي امروز به نقش انبياء هيچ توجهي نمي‌شود و متأسفانه بسياري از کساني که در علوم مختلف از جمله نساجي کتاب نوشته اند به اين مقوله اساسي که انبياء در ابعاد مختلف زندگي بشري نقش داشته اند، توجه نکرده اند. شايسته است مدرسين محترم هنگام تدريس توجه دانشجويان را به اين نکته معطوف دارند.
از زماني که خدا آدمي را آفريد و اين مخلوق از برهنگي خود احساس شرم کرد با وسائل ممکن خود را پوشاند بنابر روايات ادريس که بعد از آدم و شيث سومين پيامبر الهي است؛ نخستين کسي بود که حرفه و هنر دوزندگي داشت و لباس مي‌دوخت. قبل از وي مردم پوست برتن مي‌کردند. ادريس خياط بود و در بين النهرين (شهر کوفه، مسجد سهله) بدين کار اشتغال داشت. [1]
روزى يكى از ياران امام صادقg از ارزش كار دهقانان پرسيد: امام در پاسخ فرمود: همه پيامبران الهى، جزحضرت ادريس، از راه كشاورزى امرار معاش مىكردند; ولى حضرت ادريس به كار خياطى مشغول بود.
تکمله: گاهي به تناسب مطالب درسي جملات يا حکاياتي از بزرگان آن علم که به نقش خداتوجه شده است، گفته شود.
يکي از راه‌هايي که مدرس مي‌تواند به وسيله آن توجه دانشجويان به خداوند را افزايش دهد و موجب گرايش بيشتر آن‌ها به دين شود اين است که حکايت‌ها يا داستان‌هايي از بزرگان علم نساجي ذکر کند که خداباوري در آن مشهود باشد.
نقل شده است که وقتي پارچه‌اي با نقشي خاص را به يکي از نساجان قديمي نشان دادند تا بافنده آن را معرفي کند، آن بافنده گريه کرده و گفت: «اين پارچه کار کسي است که روزي ديدم مقداري از پارچه‌هاي بافته شده را باز مي‌کرد، به او گفتم: چرا چنين مي‌کني با اين‌که از لحاظ فني ايرادي ندارد؟! گفت اين مقدار پارچه را بدون ذکر و نام خداوند بافته بودم لذا آن‌ها را باز مي‌کنم تا دوباره با ياد خدا بيافم!».
[1]. تفسير نور، ج 5 ، ص285.