3-12- شيخ بهايي
1401/10/25 11:42فصل قبل
بهاءالدين محمد بن حسين عاملي معروف به شيخ بهائي در اسفند 925 خورشيدي در بعلبک چشم به جهان گشود و در شهريور 1000 خورشيدي در اصفهان وفات نمود. وي حکيم، فقيه، عارف، منجم، رياضيدان، شاعر، اديب، مورخ و دانشمند نامدار قرن دهم هجري است که در دانش‌هاي فلسفه، منطق، هيئت و رياضيات تبحر داشت. در حدود 95 کتاب و رساله از او در سياست، حديث، رياضي، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسي، هنر و فيزيک بر جاي مانده است.
مهارت وي در رياضي و معماري و مهندسي معروف بوده است. گرم شدن حمام شيخ بهايي با يک شمع يکي از اموري است که نبوغ او در علوم مهندسي را نشان مي‌دهد. حمام شيخ بهايي در اصفهان يکي از شاهکارهاي معماري‌ايراني و مهندسي جهان، مربوط به دوره صفويه است که با مهندسي شيخ بهايي ساخته شده است.اين حمام با استفاده از‌اين سيستم پيچيده مهندسي به مدت طولاني تنها با يک شمع روشن ميشده است. تنها نظريه قابل قبول و شايد پذيرفته شده‌اي که هم اکنون وجود دارد‌اين است که يک سيستم سفالينه لوله کشي زيرزميني حدفاصل آبريزگاه مسجد جامع و‌اين حمام وجود داشته که با روش مکش طبيعي گازهايي چون متان و اکسيدهاي گوگردي به مشعل خزينه حمام هدايت ميشده و بعنوان منبع گرما در مشعل ميسوخته و يا‌اينکه مستقيما‌اين گازها را از مواد زايد دفع شده در خود حمام جمع آوري مي‌کردند و مورد استفاده قرار مي‌دادند.