فصل چهارم: تدريس با خودباوري
1401/10/25 12:43فصل قبل
جهت‌گيري الهي به معناي جهت‌گيري توحيدي است و توحيد يعني نفي بندگي و وابستگي به غير خدا و اثبات بندگي و وابستگي به خدا و‌اين يعني لا اله الا الله. همان‌گونه که در آيه معروف به «آيه‌الکرسي» خوانده مي‌شود: « فَمَن يَکفُر بِالطَاغُوتِ وَ يُومِن بِاللهِ فَقَد اِستَمسَکَ بِالعُروَهِ الوُثقي؛[1] پس هرکس نسبت به طاغوت- غير خدا - کافر شود و به خدا‌ايمان آورد به دستگيره محکم چنگ زده است.»
جامعه اسلامي و الهي بايد از استقلال در ابعاد مختلف از جمله بعد علمي برخوردار باشد و به بيگانگان وابسته نباشد. دانشگاهيان خداباور بايد خودباور بوده و از خودباختگي به دور باشند و به عبارتي «آموزش و يادگيري در دانشگاه همراه با خودباوري و به‌دوراز خودباختگي باشد». در‌اين صورت بخش مهمّي از جهت‌گيري الهي- فرهنگي تحقق يافته است. توجه به‌اين نکته لازم است که خودباوري و استقلال براي دانشگاه از اهميت بسيار بالايي برخوردار است و از ارکان مهم جهت‌گيري الهي به حساب مي‌آيد.
[1]. بقره:256.