1-5- شیوه‌های توجه به فاعل حقیقی

1401/10/14 10:14
فصل قبل

 

شیوه‌های توجه دادن به فاعل حقیقی، در هنگام تدریس متفاوت و فراوان است که از اساتید انتظار می‌رود با توجه به هدف این فصل به شیوه‌های دیگر هم‌دست پیدا کنند. به برخی موارد در اینجا اشاره می‌شود:

1-5-1- توجه به کتاب آفرینش

استاد، ابتدای ترم خاطرنشان کند که ما در این رشته علمی و کلاس درس، ساختار بدن انسان را به‌عنوان بخشی از کتاب آفرینش خداوند مطالعه می‌کنیم با توجه به اینکه علم تشریح به دانشجویان رشته‌های علوم پزشکی امکان شناخت نظم نهفته در تکامل جنین و ساختمان میکروسکوپی و مایکروسکوپی بدن انسان را می‌دهد.

1-5-2- حمد و سپاس خداوند

در هنگام بیان مطلب درسی، هرگاه به شگفتی‌های موجود در بدن انسان رسید با گفتن الله‌اکبر یا سبحان‌الله دل‌ها را متوجه قدرت خدا کند. مثلاً تبدیل یک سلول تخم لقاح یافته با برنامه‌ریزی از قبل پیش‌بینی‌شده به یک انسان کامل طی نه ماه زندگی داخل رحمی، جای بیان عظمت خالق با ذکر «الله‌اکبر» را دارد.

1-5-3- یادآوری قدرت خداوند

تمام فعل‌وانفعالات در بدن انسان به دو صورت ارادی و غیرارادی انجام می‌شود؛ که طبق یک برنامه‌ریزی منظم در خلقت الهی است. گاهی می‌توان با این سؤال، چه کسی در نهایت افعال ارادی و غیرارادی ما را ایجاد و هدایت می‌کند؟ دانشجویان را متوجّه خدا کرد.

 

1-5-4-یاد مرگ و معاد

در اولین جلسه حضور دانشجویان در سالن تشریح به این واقعیت اشاره شود که عاقبت هر انسانی مرگ است و روزی نوبت اوست نباید دچار تکبر و فخرفروشی گردد. حضرت علی A فرمودند:

«آدم را با فخرفروشی چه‌کار؟ او که در آغاز، نطفه‌ای بی‌مقدار و در پایان مرداری متعفن است، نه می‌تواند روزی خویشتن را فراهم کند و نه مرگ را از خود دور نماید»[1]

1-5-5- بیان احکام میّت

در مواقع کار با کالبد انسان اشاره شود به شأن بالای انسانی و حفظ حرمت بدن انسان به‌عنوان اشرف مخلوقات خدا؛ و استاد مقید شود تا احکام شرعی مختص میت ازجمله غسل مس میّت را بیان کند.

1-5-6- ذکر فاعلیت خداوند در گزاره‌های علمی

بیان نام خداوند به‌عنوان علت حقیقی در بیان گزاره‌های علمی حین تدریس، یکی از روش‌های توجه به فاعلیت خداوند است. باید دقت شود که اگر مطلب علمی قطعی است و استناد آن فعل به خداوند بی‌اشکال باشد؛ فاعلیت حقیقی ذکر شود. در ادامه به چند نمونه از گزاره‌های علمی ثابت و قطعی با ذکر فاعلیت حقیقی، اشاره می‌شود:

  1. علم بافت‌شناسی

گزاره علمی 1: برای جلوگیری از ورود میکروب‌ها به داخل بدن اتصالات محکم در سطح پوست و برای ایجاد هماهنگی در عملکرد بین سلول‌های دهلیزی و بطنی، اتصالات شکاف دار در بافت ماهیچه‌ای قلب شکل‌گرفته است.[2]

گزاره علمی با ذکر فاعلیت 1: خداوند برای جلوگیری از ورود میکروب‌ها به داخل بدن اتصالات محکم را در سطح پوست و برای جلوگیری از بی‌نظمی در آهنگ ضربان دهلیزها و بطن‌ها اتصالات شکاف دار را در بافت عضله قلبی قرارداد.

 

 

 

 

  1. علم جنین‌شناسی

گزاره علمی ۲: مایع امنیون ایجادشده توسط سلول‌های امبریوبلاست در دوران زندگی داخل رحمی حرکت را برای جنین و زایمان را برای مادر تسهیل می‌کند.[3]

گزاره علمی با ذکر فاعلیت 2: خداوند با ایجاد مایع امنیون در کیسه امنیون حرکت را برای جنین و زایمان را برای مادر تسهیل می‌کند.

  1. علم آناتومی

گزاره علمی 3: قلب در فضای میان سینه و بین دو ریه قرار دارد اما ریه چپ دارای بریدگی قلبی هست بدین معنا که از طریق این بریدگی در مواقع اضطراری و اورژانسی دسترسی مستقیم به قلب جهت تزریق و احیای آن ممکن می‌شود.[4]

گزاره علمی با ذکر فاعلیت 3: خداوند قلب را در فضای بین دو ریه قرارداد تا از آن محافظت کند اما برای دسترسی به قلب و برگرداندن آن در زمان اضطراری بریدگی قلبی را نیز در ناحیه ریه چپ تعبیه کرد.

1-5-7- گفتارهای دانشمندان علوم طبیعی

گاهی به‌تناسب مطالب درسی می‌توان جملاتی از بزرگان آن علم را که به نقش خدا توجه شده، مطرح کرد. بیان گفتارهای خدا باورانِ اندیشمندان علوم طبیعی، در هنگام تدریس قطعاً برای توجه دادن دانشجویان به فاعل حقیقی تأثیر بسزایی دارد که به مواردی از این دانشمندان اشاره می‌شود:

1-5-7-1- پروفسور کید. آل. مور

چند سال پیش عده‌ای از اساتید دانشگاه جده آیات قرآنی مربوط به جنین‌شناسی را جمع‌آوری کردند اما با خود گفتند که آیا گفته‌های قرآن دراین‌باره منطبق با واقع است؟ یکی از آنان اظهار داشت بر اساس فرموده قرآن:

«افَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقرآن وَلَوْ کَانَ مِنْ عِندِ غَیْرِ اللَّـهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلَافًا کَثِیرًا؛[5] اگر این قرآن از جانب غیر خدا بود در آن اختلاف بسیار می‌یافتند.»

اما جهانِ جنین همان‌طور که از نامش پیداست، جهانی پوشیده و ناپیدا است، چگونه می‌توان آیات جنین‌شناسی را با واقعیّات مورد بررسی قرارداد؟ بنا به توصیه قرآن:

«فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ؛[6] از آنان که می‌دانند [و تخصص دارند] بپرسید.»

آن‌ها از یکی از متخصصین جهانی در جنین‌شناسی بنام «کید مور»، استاد دانشگاه تورنتو کانادا و صاحب تألیفات متعدد دراین‌باره دعوت کردند و به او گفتند: این تمامی آیاتی است که قرآن ـ کتاب آسمانی ماـ در مورد رشته شما بیان داشته است. از شما می‌خواهیم که آن‌ها را با واقعیات جنین‌شناسی (که از راه میکروسکوپ) به‌دست‌آمده و سایر تجربیات و آزمایش‌ها را مورد بررسی قرار دهید و به ما بگویید که این آیات تا چه اندازه با واقعیت‌های جنین‌شناسی منطبق است.

کید مور ابتدا با بهت و حیرت گفت: چگونه ممکن است محمد J۱۴۰۰ سال قبل، جنین و مراحل آن را توصیف کند؛ کاری که دانشمندان تا سی سال قبل نتوانسته‌اند؟ اما پس از بررسی آیات، حیرتش تبدیل به شگفتی و تحسین گشت و آن‌قدر تحت تأثیر آیات جنین‌شناسی قرآن قرار گرفت که تصمیم گرفت کتاب جنین‌شناسی خود را با آیات قرآن و احادیث نبوی تکمیل کند. وی در چاپ بعدی کتابش به نام «قبل از آنکه ما زاده شویم» در بخش مربوط به تاریخچه جنین‌شناسی، مواردی را افزود که در چاپ اول نبود؛ زیرا آنچه او در قرآن یافت، جلوتر از زمان آن بود. دکتر کید. آل. مور یافته‌های خود را از قرآن که همگی مطابق با واقع و آزمایش‌های علمی بود و یا برایش تازگی داشت به کتابش «انسان رشد کننده» افزود و چاپ دوم آن را به نام  «Keithe Moore، The Deveioping Human»  و چاپ سوم آن را با مقدمه‌ای از یکی از علمای اسلام به نام شیخ عبدالمجید الزندانی، منتشر کرد. و آنگاه تحت عنوان: «الانسان النامی مع زیادات اسلامیه» به زبان عربی ترجمه و چاپ شد. انتشار این کتاب جهانی، پزشکی را شگفت‌زده کرد به‌طوری‌که برای توضیحات بیشتر، او را سه بار به مصاحبه تلویزیونی فراخواندند. کشفیات کید. آل. مور از قرآن و حدیث و تکمیل کردن کتابش با آن و تشرفش به اسلام، موجب گردید که چندین پروفسور جنین‌شناس و غیره به قرآن روی‌آورند و مسلمان شوند و در درس گروه‌های بعدی قرآن و علم شرکت کنند.

1-5-7-2- سخنرانی پروفسور مور در اجلاس پزشکی

دکتر مور در هشتمین اجلاس پزشکی (۱۹۸۱) عربستان اظهار داشت:

«جای بسی خوشحالی است که بتوانم سهمی در روشن ساختن آیات قرآن در مورد تکامل انسان داشته باشم. برای من کاملاً روشن است که این گفته‌ها از جانب خداوند برای حضرت محمد J فرستاده‌شده است؛ زیرا تقریباً تمامی این علوم تا قرن‌ها بعد، کشف نشده بود و برای من قطعی است که حضرت محمد Jحتماً پیامبر خداست. من بسیار شگفت‌زده شدم هنگامی‌که به صحت اظهارات پزشکی قرآن که در هفتم میلادی مطرح کرده پی بردم یعنی زمانی که هنوز علم جنین‌شناسی به وجود نیامده بود. من از گذشته باعظمت علمی مسلمانان در قرن دهم میلادی مطلع بودم و می‌دانستم که خدمات ارزنده‌ای به علم پزشکی نموده‌اند ولی مطلب زیادی در مورد حقایق دینی و نیز ایده‌های علمی ـ پزشکی موجود در قرآن و احادیث نبوی نمی‌دانستم».

دکتر مور در اجلاس قاهره در تحقیقی که ارائه داد اظهار داشت:

«مشخص نمودن صحت آیات قرآن کریم در ارتباط با رشد انسان بسیار برای من مسرت‌بخش بوده است. وی گفت: که به‌وضوح برای من مشخص‌شده است که چنین اظهارنظرهایی باید از طرف خدای متعال باشد؛ زیرا قسمت اعظم این سخنان تا قرن‌ها بعد مکشوف نشده و باقی ماند و این نظر ثابت می‌نماید که [حضرت] محمد J فرستاده خداوند است

دکتر گری میلر جریان دیدار و گفت‌وگوی تلویزیونش با دکتر کید مور را چنین گزارش می‌دهد:

«من از دیدار و گفت‌وگو با دکتر کید مور در یک برنامه تلویزیونی بسیار لذت بردم، او که یافته‌هایش را با اسلاید نمایش می‌داد، یادآور شد که برخی از چیزهایی که قرآن راجع به رشد جنین انسان بیان کرده، تا سی سال پیش ناشناخته بود به‌ویژه توصیف قرآن از جنین به علقه (زالو و شبه لخته خون)، برای او جدید بود اما وقتی او آن را بررسی کرد، دریافت که این مطلب درست است و آن را به کتابش افزود. او می‌گفت: من قبل از این هرگز به این نکته فکر نکرده بودم. او به بخش جانورشناسی رفت و به مطالعه و بررسی زالو پرداخت. وقتی فهمید که زالو دقیقاً شبیه جنین است، تصمیم گرفت دو تصویر از آن‌ها را در کتابش درج کند».

دکتر گری میلر دراین‌باره می‌گوید: «اگرچه مثال فوق از اطلاعات تحقیقاتی انسان که در قرآن آمده مربوط به یک غیرمسلمان است، اما به همان اندازه معتبر است چراکه این شخص (دکتر کید مور) از کسانی است که در جنین‌شناسی خبره و صاحب‌نظرند.»

1-5-7-3- تی.وی.ان‌پرساود T.V.N Persaud

او پرفسور آناتومی در دانشگاه مانی توای کانادا است. وی نویسنده بیش از ۲۰ کتاب و ۱۸۱ مقاله علمی است و کتاب مشترکی با پرفسور مور درباره جنین‌شناسی نوشته که کتاب درسی در همه دانشگاه‌های دنیاست و در سال ۱۹۹۱ میلادی مفتخر به دریافت جایزه معتبر J.C.B گردید. او نیز مانند «مور» تحت تأثیر آیات جنین‌شناسی قرآن، مسلمان شد و برای اولین بار در بخش تاریخچه جنین‌شناسی کتاب‌ بین‌المللی و درسش، جنین‌شناسی قرآن را مطرح کرد و در مصاحبه خود اظهار داشت:

«به نظر من حضرت محمدJ یک شخص امی بود که نه می‌توانست بخواند و نه بنویسد، وی در هزار و چهارصد سال پیش نظریات علمی عمیقی را مطرح می‌کند که بعداً به‌طور شگفت‌انگیزی همه آن‌ها مورد تأیید علم تجربی قرار می‌گیرد».

 

پروفسور ‌پرساود به‌اتفاق پروفسور کید مور برای اولین بار در کتاب جنین‌شناسی خود، جنین‌شناسی قرآن در قرن هفتم میلادی را در تاریخچه این علم مطرح کرد:

«من شخصاً نمی‌توانم بگویم که این تصادفی و شانس محض بوده است؛ زیرا تعداد مفاهیم و موضوعات علمی مطرح‌شده در قرآن زیاد است و همان‌طور که پروفسور کید آل مور اشاره می‌کند، من اعتراف می‌کنم که این مفاهیم ریشه در یک وحی الهی دارد و نمی‌تواند از منبعی غیر از سرچشمه وحی گرفته‌شده باشد».

 

یکی از احادیثی که نظر پرساود را به خود جلب کرده، این حدیث نبوی است که می‌فرمایند:

«چون ۴۲ شب بر نطفه بگذرد، خداوند فرشته‌ای را می‌فرستد تا آن را صورت بخشیده و گوش و چشم و پوست و گوشت و استخوانش را بیافریند. سپس می‌پرسد: آیا پسر باشد یا دختر؟ و پروردگارت آنچه بخواهد مقرر می‌دارد».[7]

شکل 1-1: شکل‌گیری جنین انسان در ادوار مختلف بر اساس تعاریف قرآن بر گرفته از کتاب جنین‌شناسی لانگمن