3-7- تأثیر اهداف در کاربرد علم
1401/10/17 09:20فصل قبل
اعتقاد به علم، قدرت و حکمت خداوند، تنها جنبه ذهنی و فکری نداشته بلکه بازتاب وسیع و گسترده‌ای در اعمال انسان به جای می‌گذارد؛ هنگامی‌که انسان یقین داشته باشد خداوند همه‌جا با او است؛ قبل از او بوده و بعد از او نیز خواهد بود و انگیزه‌ها و نیّات او برای خدا آشکار است، این عقیده او را به مراقبت از اعمال خویش دعوت می‌کند و پاکی و تقوا را در فکر و رفتارش جاری می‌سازد. نتیجه آن‌که فرد در برخورد با جسم بی‌جان آدمی در سالن
تشریح و یا انسان زنده به‌عنوان یک بیمار، خداوند را شاهد و ناظر بر اعمال خویش دانسته و تشریح یا درمان را بر اساس اصول خداپسندانه به انجام می‌رساند.
همانگونه که باور الهی بر افکار و رفتار انسان اثر می‌گذارد، تفکر غیر الهی نیز بر افکار و رفتار انسان و بر برداشت‌ها، نظریات و اقدامات علمی دانشمند اثر می‌گذارد. از این جهت است که کاربرد علم می‌تواند الهی یا غیر الهی باشد. وقتی گفته می‌شود کاربرد علم تشریح، منظور «به کار گرفتن این علم توسط متخصص آن» است. برای الهی بودن یا نبودن یک علم، معیارهایی باید مدّ نظر قرار گیرد که در اینجا به شرح آن پراخته می‌شود.