چرا بايد به فاعل حقيقي توجّه کرد

1401/09/30 13:25
فصل قبل

 

در پاسخ اين سؤال ميتوان دلايل متعددي ذکر کرد که در اينجا به برخي از آن اشاره ميشود.

ياد خداوند

بارها رايانه را روشن کردهايم و در مرورگرهاي مختلف در جستجوي معناي کلماتي بودهايم و بهآساني به پاسخ سؤالات خويش دستيافتهايم، امّا هرگز يادي از طراحّان، برنامهنويسان و سازندگان کامپيوتر و دهها شرکت مربوط نکردهايم. آنها نيز چون براي منافع خويش کوشيدهاند از شما توقّع يادآوري نامشان را ندارند. بارها بر مرکبي هموار سوار شدهايد و به مقصد رسيدهايد و يادي از سازندگان اين وسايل نکردهايد، هرچند موقع پياده شدن حداقل از راننده يا خلبان، تشکري به زبان آوردهايد، امّا آيا ما نسبت به آفرينندهي بينياز جهان هستي که نعمتها را بهرايگان و بدون استحقاق ما به ما عطا نموده است، نيز وظيفهاي نداريم؟ پروردگار عالميان، ما را به ذکر کثير خود تشويق کرده است و آن را در عين بينيازي عاملي براي رشد، تعالي و آرامش ما قرار داده است.

«الَّذِينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛[1] آنها کساني هستند که ايمان آوردهاند و دلهايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است آگاه باشيد، تنها با ياد خدا دلها آرامش مييابد!»

 

 


[1]. رعد: 28.

 

فصل بعد
نقدها و نظرات