کتاب
جهت‌گیری الهی - فرهنگی در تدریس رشته معماری
فهرست
تاریخچه
1-2- نوع جهت‌گيري
1401/08/02 13:17فصل قبل
مطلب ديگري که در اينجا بيان آن ضرورت دارد، پاسخ به اين پرسش است که در معناي کلي، اين مجموعه به دنبال جهت‌گيري به چه سمت و سويي مي‌باشد؟ پاسخ اين است که مجموعة حاضر با هدف «جهت‌گيريِ الهيِ معماري» تدوين گرديده است. اما اين نوع جهت‌گيري بدان معنا نيست که فقط مطالبي را که به صورت مستقيم در چارچوب آيين اسلام قرار مي‌گيرند، مورد تأييد قرار دهد، بلکه در اين مجموعه، علاوه بر آنچه که در چارچوب دين اسلام قرار مي گيرد، تمام چيزهايي که ذاتاً با نوعي نگاه توحيدگرا و موحدانه در هر نقطة عالم پديد آمده باشند - بدان لحاظ که داراي وحدتي ذاتي در مبدأ و منتهي خواهند بود - محترم و مقبول هستند. هرچند بدان لحاظ که باور داريم اسلام کامل‌ترين آيين الهي و توحيدي است که براي بشر تشريع گرديده است، لذا نقطة کمال اين جهت‌گيري در چارچوب باورها و جهان‌بيني اسلامي، قابل جستجو و رديابي خواهد بود.
اما از سويي ديگر، در بخش‌هايي از گفتگوها اشاره به جهت‌گيري فطري نيز مي‌گردد. بدان جهت که فطرت، وديعه‌اي الهي است که در نهاد تک‌تک انسان‌ها قرار گرفته و به طور ذاتي حقيقت‌گراست و حقيقت در کل عالم، وحدت دارد، لذا عملاً منافاتي ميان جهت‌گيري «الهي»، «توحيدي» و «فطري» وجود نخواهد داشت. اگر فطرت و سرشت پاک انساني با غبار نفسانيات و اعتباريات کاذب و مجازي دنيا پوشانده نشده باشد، دقيقاً همان چيزي را تأييد خواهد نمود که توحيد و نگرش الهي نيز تأييد مي‌نمايند.